Babaannem vefat ettiğinde babamın yanına gidip teselli vermek istedim. Nasılsın baba, dedim. Üzgünüm kızım, dedi. Anne ölümü yaşın kaç olursa olsun insanı üzüyor. Ama en çok şuna üzülüyorum; düşünüyorum düşünüyorum Annemle beraber en çok şunu yapardık dediğim bir hatıra hatırlayamıyorum ***128532; Benzer bir cümleyi anneannem vefat ettiğinde annem kurmuştu. Ana-kız birlikte ne yapmayı severdiniz demiştim. Uzunca düşünüp Bilemiyorum diye cevap vermişti annem. Babaannem de, anneannem de şahane insanlardı ve elbette çocuklarını çok seviyorlardı. Ama bu cümleler şunu gösteriyor ki; sevmek yetmiyor, çocuklarımızın dünyasına girmek için gayret etmemiz, onların hatıralarında hoş kalacak yaşanmışlıklarla ortak bir mazi inşa etmemiz gerekiyor. Yani bence öyle... Bu tabloyu dün yaptık yavrularla. Ama mazisi daha eski 
Şu küçücük resmin içinde birlikte sahil boyu yürüyüş yapmışlığımız var, taş toplayışımız var, bu taşlarla ne yapsak diye konuşmuşluğumuz var, uçan ev filmini birlikte izleyişimiz sonra da bu evi çizelim diye karar vermişliğimiz var, tabloyu bitirip asacağımız duvara birlikte çivi çakmışlığımız var. Yani yaşanmışlık var, anılar var... Çünkü her zaman söylediğim gibi; Bir çocuğun annesi olmasıyla annesiyle anıları olması arasında dağlar kadar fark var
<3
Hatice Kübra Tongar
Şu küçücük resmin içinde birlikte sahil boyu yürüyüş yapmışlığımız var, taş toplayışımız var, bu taşlarla ne yapsak diye konuşmuşluğumuz var, uçan ev filmini birlikte izleyişimiz sonra da bu evi çizelim diye karar vermişliğimiz var, tabloyu bitirip asacağımız duvara birlikte çivi çakmışlığımız var. Yani yaşanmışlık var, anılar var... Çünkü her zaman söylediğim gibi; Bir çocuğun annesi olmasıyla annesiyle anıları olması arasında dağlar kadar fark var <3
Hatice Kübra Tongar
