Ölmeseler aşık olurlar, şiir yazarlar, ölümüne severlerdi... Öldüler, şiirleri böldüler... Bir güzel kıza değil, bin cefaya güldüler. Kırmızı bir gül vermek vardı Allahın emriyle, Ve gülmek Peygamberin kavli ile; Vazgeçtiler ! Allah;ın Peygamberine(asm) komşuluğu seçtiler...