Sustum....
Söylenecek her söze isyan edercesine...
Suskunluğumu sığınak bilip tükenircesine...
Geceye yasladım başımı ,gece sustu...
Ben sustum....
Kelime fırtınaları vardı oysa dimağımda....
Uzattım elimi tutunamadım kelimeler arasında...
Rüzgara yenik düştüm ,sözlerim sustu...
Ben sustum...
Seni anlatmak istedim kelimeleri toparlayıp...
Cümleler acizliğini fısıldadı usulca kayıp...
Sözlerim lal oldu düğüm düğüm,yüreğim sustu...
Ben sustum....
Hasret volkan misali kavururken can özümü...
Yağmura gizledim gözyaşlarımın ısladığı yüzümü...
Gözlerim dile geldi yağmur yağmur,feryat sustu...
Ben sustum....
Bir kalemim anlatırdı söze dökemediklerimi...
Anladım kağıtla buluşturmanın vakti geldiğini....
Bembeyaz sayfada tek nokta,kalemim sustu...
Ben sustum....
(Yaban Gülüm)
25 şubat 2010...