Bir bilim insanı olsaydım sıradışı hastalıklar üzerinde çalışır ve bu sıradışı hastalıklara ilaçlar, aşılar, tedavi uygulamaları bulma yoluna giderdim. Mesela “başkalarının hayatına burnunu sokmak” bence çok ciddi bir hastalık ve bu kadar çok hastası varken şu ana kadar bu hastalara bir tedavi bulunmamış olması ilginç. İnsanların ne yaptığını çok merak etme, sürekli tavsiyeler verme, başkalarını gizlice izleme, durmaksızın dedikodu yapma, başkasının gelirini hesaplama, bir diğerinin işini kıskanma ve onu kötüleyerek aslında çok da başarılı olmadığını söyleme falan, bunların hepsi tedavi bekleyen hastalıklar. Ne var ki kişinin kendisine rahatsızlık vermiyor. Keşke verseydi. Yani örneğin; hiç tanımadığın birini kötülemek hastalığı kişinin başında ağrı, kalbinde çarpıntı, sırtında kaşıntı falan yapsaydı bak nasıl herkes bu hastalıktan kurtulmak için derman arayacaktı. İşte ben bir bilim insanı olsaydım, bu hastalıkların ilaçları üzerinde gece gündüz çalışırdım. Beni laboratuvardan alamazdınız. Mesela tanımadığın insanların hayatı üzerine sadece tahmin yürüterek dedikodu yapma hastalığının ilacını bulsam elimde tasla hamamdan fırlamaya bile razıydım. Ama işte hayat da bizi biliminsanı değil, yazar yaptı. Ancak yazıyoruz. Hiç değilse insanlar kendilerini dışardan görüp de tanısınlar diye karakterlerimize böyle hastalıklar yüklüyoruz
Şermin Yaşar
Moderatör tarafında düzenlendi:
