Can Kenarı

Vakit ikindi sonrası, akşamın arifesi,
Ne geç kalmışız nede vakit erken!
Bir umut! Uzansan gökyüzüne tutabilirsin güneşi
Uzansan gökyüzüne, yüzün güneş kızıllığı..

Vakit günün araf'ı
Ne söylesen yorgun düşecek yazıya, ne yazsan eksik anlaşılacak.
Bu vakitte ancak seyretmeli insan.
Gökyüzünü, yuvalarına dönen kuşları, kalabalıkları..

Bu vakitte
Yolda olmalı insan.
Yemeklerin adı konulmuş,
Bütün roller dağıtılmış
Boşluklar dondurulmuş

İnceden inceye yürüyeceksin
Şehire inat,
Kuşların telaşlarına inat
Soğuyan havaya inat

Ardında rüzgar, yüzünden gün kızıllığıa

Vakit akşam olmuş, caddelerde insanların telaşı
Radyoda şarkılar yorgun,
Mevsimden olacak ki dışarının rengi, hüzün sarısı.

İçinde ne varsa
Mevsime bakmak sızın
Konuşmalı, dinlemeli ve yürümeli..

İyi gelir.

[/url]


Bazen durduk yere içim taşıyor.
Biraz sinir, biraz asabiyet.
Ama en çok da bir boşluk beliriyor. Tahamûl kalmıyor hiç birşeye.
Sonra ğencereyi açıyorum,
gôkyûzûne bakıyorum.
Gôrebilirsem yıldızlara,
gôremezsem de karanlığa, boşluğa, uzaklara..


Rûzgar esiyor !Teselli mahiyetinde, sanki gôrûnmez bir el varmış da
senin zihninde bir yerlere dokunuyor. Hatıralar canlanıyor,
gecenin karanlığında.,


gece dile gelip, eski çok derinlerdeki şarkıları mırıldanıyor sana,
Zamanın tozlu sayfalarını aralıyor.


Bazen ihtiyacın bir "seda" bir "tebessûm"
Bunlar sadece insan garipseyince, ôzleyince oluyor...


(Bazen insanın Zihni oyun oynarmış, ôzlediği sesleri,suretleri canlandırırmış)

Yağmurlu bir sabah ile yeni gûne bismillah..
Henûz agarmadı gôkyûzû.
İnsanlar şimdi rûyalarının "en can alıcı kısmındalar"
Herşey yerli yerinde, kimisinde tek umudu yine bu rûyalar.


Uyumadan evvel kimi nereye bıraktı isen yine herkes aynı yerinde...
Baş tacı ettiklerim de yerinde,


Hani insanın inancı biraz zayıf olsa. Her gûzelliği yine bir gônlû gûzele yoracak.
Yağan yağmuru da, uykuyu da

Bir kalp var gôgûs kafesimin içinde
Sanırsın semazen olmuş dôner durur.
Bir şarkı değer kulaklarıma,
Bazen bir eser,
Hayalin berir gôkyûzûmde!
Sesin kulaklarımda,
Şarkı mı? Bilmem.
Gezinir durur, hayallerimde, anılarımda
Sızılarımda


Karanlık çôker şehre,
Yollarda adımlarım,
Hiç bir adım teskin etmez beni
Daha yûrûsem, az daha..
Belki yûrûyerek gelebilirim sana


Bir kalp var gôgûs kafesimin içinde
Sanırsın semazen olmuş dôner durur,
Zamansız bir şarkı yakalar beni,
Zamansız bir çift sôz.


O zaman yeniden yaşarım ben seni
Her defasında yeniden, yine severim ben seni

Benimkisi sadece bir temenni.
Allaha emanet..


Bir kaç gündür yagan yağmurun ardından,
Şimdi gökyüzü yıldız yıldız.
İnsan pencereyi açıp yada balkona çıkıp ciğerine derin derin nefes çekmek istiyor.
Canın neye sıkılıyorsa, gün içinde neye niye yorulmuşsan herşeye, her kırgınlıga iyi gelir.


Allaha emanet ol.
Bu sadece bir kelime değil.
Paha biçememek, sözleyecek onca kelimenin içinden bir kelime seçememek,
hani kısacası "sana ne desem şiir olur" diyen,şairi desteklemek adına kurulmuş bir cümledir.


Ey dost,
Seni alemlerin Rabbi olan "Rabbim"e emanet ediyorum.


Allaha emanet.

Şarkılar vardı
Hani her söylendiginde
sanki ilkdefa söyleniyormuş gibi hissedilen.
Her duydugunda içinde birşeylerin yerinden oynadığı,
Her duyduğunda içinden içinden o şarkıya eşlik eden hisler vardı


Nedensiz haller vardır.
Kimi zaman yürümek istersin.
Bu amansız bir dürtüdür
Başka bir zaman öyle kalırsın. Baksan görmez, görsen hissetmez..
İçinde serin bir rüzgar, rüzğarın kanadında adını bilmediğin hasretlikler, özlemler ...


İçimde mevsim dürtüleri,
Ve ertelenmiş dualar,
Yarım kalmış şiirler.


Şimdi o sıkı sıkı çekilmiş perdelerini arala,
Unuttugun pencereni aç
Ve gecenin kokusunu içine çek..


Şarkıların dagladığı yüregine iyi gelecek..