İSVEÇ NEDEN BU KADAR MÜREFFEH VE ZENGİN?
Neredeyse "REFAH" kelimesi duyulduğu anda akıllara gelen ilk ülkelerden biridir İsveç.
Peki neden?
Türk asıllı İsveç'te yaşayan bir vatandaşımız bu konuyu çok güzel anlatmış bize de ibret olsun. Buyrun beraber okuyup ders alalım.
İsveç'te refah seviyesi yüksektir, ama bu sandığınız sebeplerden değil. İsveç'teki refah seviyesinin yüksek olmasının en önemli sebebi İsveçlilerin çok para kazanmasından çok öncelikle yerli malını, kendi ürünlerini tercih etmeleri, kaliteye önem vermeleri, tutumlu olmaları ve hesaplarını çok iyi bilmelerinden kaynaklanıyor.
Türkiye'de tam tersi bir durum var. Mesela son yıllarda ülkemizde "serpme kahvaltı" modası başladı ve bir çok beyaz yakalı hafta sonları boğaz manzaralı kahvaltı mekanlarına gidip 2-3 günlük maaşını tek öğünlük yemeğe veriyor.
Bunu bir İsveç'liye söyleseniz kalpten gider. Volvo'da yöneticilik yapan müdürlerin bile evden ailesi ile kahvaltı yaptığı İsveç'te insanlar neredeyse dışarıda hiç yemek yemiyorlar. O yüzden bizdeki gibi her sokak başında lokanta ve bir sürü lüks mekan yoktur.
İşe bisikletle veya toplu taşımayla gidip geliyorlar. En zengin Ailenin bile bir tane arabası oluyor. Bir evde sadece oturulan odada ışıklar açık oluyor. Bizdeki gibi evde yalnız otururken "ses gelsin de yalnızlık hissetmeyeyim" diye TV'yi açık bırakmıyorlar mesela.
Özellikle kendi ürettiği ürünlere ilgi gösteriyor ve öncelikle kendi ürünleri kullanıyorlar. Yerli ürünleri oldukça kaliteli ve kaliteye de çok önem veriyorlar.
İsveçte Kapitalizm kesinlikle işlemez moda diye bir gündemleri de olmaz.
Aldıkları bir paltoyu 10 sene boyunca giyiyorlar. Ortalama bir İsveçlinin kıyafet dolabı içerik olarak ortalama bir Türk'ün dolabının 5'te birinden bile azdır. Biz bir giydiğimizi bir ay giymeyiz ama İsveçliler bu konuda gocunmaz. Gerekirse sadece iki gömlek veya pantolon ile yılları götürürler.
Kesinlikle üçüncü ayakkabıları olmaz, olsa da ayıplanırlar zaten!
Bizdeki gibi her sene cep telefonlarını yenilemiyorlar ve kesinlikle pahalı modelleri almıyorlar.
Bizdeki gibi her 2-3 senede bir ev eşyası yenilemiyorlar. Oturdukları evlerin çoğu tarihi yapılardan oluşuyor ve kimse 150-200 senelik bir binada veya mütevazi bir evde oturmaktan gocunmuyor. Bizde ki gibi lüks binalara bile burun kıvrılıyor.
Adamlar çöplerini bile geri dönüşümden geçirip elektrik üretiyorlar. Evlerine temizlikçi tutmuyorlar.
Evde bir şey bozulursa kendileri tamir ediyorlar.
Volvo ve İKEA gibi kendi ülkelerinin ürünlerini saymazsak marka takıntıları yok.
Çok çalışkandırlar ve çalışmakta bile huzur buluyorlar. Çocukları bile küçük yaşta iş bulup harçlığını çıkartmaya başlıyor. Bizdeki gibi 20-25 yaşlarına kadar bile baba harçlığı ile geçinmiyorlar.
Evlerdeki mobilyalarda ucuz ve ihtiyacı kadar olanı ön plandadır ve ihtiyaç olunmayan mobilya asla alınmaz, kullanılmayacak veya bir işlevi olmayan eşyalara asla para vermezler.
Yani, bizdeki gibi sırf ilgi çekmek veya kolu komşuya göstermek için, yada aksesuar olsun diye asla birşey almazlar.
Ayrıca mobilyaları, elbiseleri ve benzeri diğer eşyaları ne kadar eski olursa olsun; kullanılabildiği sürece yenilenmez.
Bizde ise inanılmaz aşırı bir savurganlık var. Kimse üretim yapmıyor ama herkes tüketiyor. Her yer ithal mallarla dolu. Herkes gösteriş peşinde. Herkes rahatına ve konforuna düşkün.
Bizde herkes en yeni evlerde yaşayıp en iyi arabalara binip çeşit çeşit kıyafet alıp sürekli dışarıda yemek yiyip en yeni telefon modellerini kullanıp en lüks şekilde yaşamak istiyor.
Kimse hayattaki hiçbir rahatından taviz vermek istemiyor.
Ve Avrupanın hiç bir ülkesinde bizdeki gibi bir savurganlık yoktur.
İsveç ve kuzey Avrupa'daki diğer ülkelerde refah kültürü var ama bunun sebebi sandığınız şeyler değil. Onlar para içinde yüzdükleri için değil tutumlu oldukları ve kendi ürünlerini tercih ettikleri için refaha ulaşabildiler.
Evet değerli dost ve takipçilerim! Bu yazıdan anlıyoruzki İsveç ve benzeri ülkelerin refahı iki temele dayanıyor:
1. İthal ürünlerden olabildiğince uzak durmak.
2. Her türlü israftan kaçınmak.
Bizim İsrafı haram, tasarrufu ibadet sayan ve yerli üretime şiddetle teşvik eden bir dinimiz var iken; bunları ecnebilerden öğrenmek ne büyük bir ayıp ve ne derin bir acı...
Cenabı Allahın bizleri ıslah etmesi ve bu gafletten uyandırması duası ile...
Nurettin Güneş / Güncel ve Dini mevzular
Neredeyse "REFAH" kelimesi duyulduğu anda akıllara gelen ilk ülkelerden biridir İsveç.
Peki neden?
Türk asıllı İsveç'te yaşayan bir vatandaşımız bu konuyu çok güzel anlatmış bize de ibret olsun. Buyrun beraber okuyup ders alalım.
İsveç'te refah seviyesi yüksektir, ama bu sandığınız sebeplerden değil. İsveç'teki refah seviyesinin yüksek olmasının en önemli sebebi İsveçlilerin çok para kazanmasından çok öncelikle yerli malını, kendi ürünlerini tercih etmeleri, kaliteye önem vermeleri, tutumlu olmaları ve hesaplarını çok iyi bilmelerinden kaynaklanıyor.
Türkiye'de tam tersi bir durum var. Mesela son yıllarda ülkemizde "serpme kahvaltı" modası başladı ve bir çok beyaz yakalı hafta sonları boğaz manzaralı kahvaltı mekanlarına gidip 2-3 günlük maaşını tek öğünlük yemeğe veriyor.
Bunu bir İsveç'liye söyleseniz kalpten gider. Volvo'da yöneticilik yapan müdürlerin bile evden ailesi ile kahvaltı yaptığı İsveç'te insanlar neredeyse dışarıda hiç yemek yemiyorlar. O yüzden bizdeki gibi her sokak başında lokanta ve bir sürü lüks mekan yoktur.
İşe bisikletle veya toplu taşımayla gidip geliyorlar. En zengin Ailenin bile bir tane arabası oluyor. Bir evde sadece oturulan odada ışıklar açık oluyor. Bizdeki gibi evde yalnız otururken "ses gelsin de yalnızlık hissetmeyeyim" diye TV'yi açık bırakmıyorlar mesela.
Özellikle kendi ürettiği ürünlere ilgi gösteriyor ve öncelikle kendi ürünleri kullanıyorlar. Yerli ürünleri oldukça kaliteli ve kaliteye de çok önem veriyorlar.
İsveçte Kapitalizm kesinlikle işlemez moda diye bir gündemleri de olmaz.
Aldıkları bir paltoyu 10 sene boyunca giyiyorlar. Ortalama bir İsveçlinin kıyafet dolabı içerik olarak ortalama bir Türk'ün dolabının 5'te birinden bile azdır. Biz bir giydiğimizi bir ay giymeyiz ama İsveçliler bu konuda gocunmaz. Gerekirse sadece iki gömlek veya pantolon ile yılları götürürler.
Kesinlikle üçüncü ayakkabıları olmaz, olsa da ayıplanırlar zaten!
Bizdeki gibi her sene cep telefonlarını yenilemiyorlar ve kesinlikle pahalı modelleri almıyorlar.
Bizdeki gibi her 2-3 senede bir ev eşyası yenilemiyorlar. Oturdukları evlerin çoğu tarihi yapılardan oluşuyor ve kimse 150-200 senelik bir binada veya mütevazi bir evde oturmaktan gocunmuyor. Bizde ki gibi lüks binalara bile burun kıvrılıyor.
Adamlar çöplerini bile geri dönüşümden geçirip elektrik üretiyorlar. Evlerine temizlikçi tutmuyorlar.
Evde bir şey bozulursa kendileri tamir ediyorlar.
Volvo ve İKEA gibi kendi ülkelerinin ürünlerini saymazsak marka takıntıları yok.
Çok çalışkandırlar ve çalışmakta bile huzur buluyorlar. Çocukları bile küçük yaşta iş bulup harçlığını çıkartmaya başlıyor. Bizdeki gibi 20-25 yaşlarına kadar bile baba harçlığı ile geçinmiyorlar.
Evlerdeki mobilyalarda ucuz ve ihtiyacı kadar olanı ön plandadır ve ihtiyaç olunmayan mobilya asla alınmaz, kullanılmayacak veya bir işlevi olmayan eşyalara asla para vermezler.
Yani, bizdeki gibi sırf ilgi çekmek veya kolu komşuya göstermek için, yada aksesuar olsun diye asla birşey almazlar.
Ayrıca mobilyaları, elbiseleri ve benzeri diğer eşyaları ne kadar eski olursa olsun; kullanılabildiği sürece yenilenmez.
Bizde ise inanılmaz aşırı bir savurganlık var. Kimse üretim yapmıyor ama herkes tüketiyor. Her yer ithal mallarla dolu. Herkes gösteriş peşinde. Herkes rahatına ve konforuna düşkün.
Bizde herkes en yeni evlerde yaşayıp en iyi arabalara binip çeşit çeşit kıyafet alıp sürekli dışarıda yemek yiyip en yeni telefon modellerini kullanıp en lüks şekilde yaşamak istiyor.
Kimse hayattaki hiçbir rahatından taviz vermek istemiyor.
Ve Avrupanın hiç bir ülkesinde bizdeki gibi bir savurganlık yoktur.
İsveç ve kuzey Avrupa'daki diğer ülkelerde refah kültürü var ama bunun sebebi sandığınız şeyler değil. Onlar para içinde yüzdükleri için değil tutumlu oldukları ve kendi ürünlerini tercih ettikleri için refaha ulaşabildiler.
Evet değerli dost ve takipçilerim! Bu yazıdan anlıyoruzki İsveç ve benzeri ülkelerin refahı iki temele dayanıyor:
1. İthal ürünlerden olabildiğince uzak durmak.
2. Her türlü israftan kaçınmak.
Bizim İsrafı haram, tasarrufu ibadet sayan ve yerli üretime şiddetle teşvik eden bir dinimiz var iken; bunları ecnebilerden öğrenmek ne büyük bir ayıp ve ne derin bir acı...
Cenabı Allahın bizleri ıslah etmesi ve bu gafletten uyandırması duası ile...
Nurettin Güneş / Güncel ve Dini mevzular
benim kafadan insanlar lüks yok sadelik çok 
