Sessiz sedasız bir iklim yaşanır ruh şehrinde
Yakamoz mavisi cümleler savrulur denizin rengine
Gözler gecenin zifiri karanlık matemine bürünmüş
Buz perdesi örtmüş kalbi, hayal donmuş
İnziva limanına demir atmış, zaman durmuş
Sen hiç duydun mu ey yolcu mazideki adımların ayak seslerini
Her adımın toprakta değil gönülde izi kalır
Bülbülün ötüşün de ki gizli ağdı dinledin mi
Göğe yükselen sessiz feryat gibi
SAHRA
