Gel,ben bildiğim...
Zaman,sensizlik
Saat; yalnızlığı sen geçiyor...
Her hecesi sen kokan,özlemler biriktiriyorum içimde...
Ve gözlerime sığınmış,yüreğimde saklanmış sessizliğin...
Yalnızlık değil çığlığım,yokluğun sebebim...Oysa ben, varlığının sesiyim...
Yokluğunun hüznüyüm
Ve sana adanmış özlemlerin en kuytusuyum...
Ah bu uzaklar...
Sana beni, bana seni uzak eyleyen yollar...
Tükenmiyor bu yokluklar...
Ben ki,
Yanındayken bile sana özlem dolu...
Yüreğine tutsağım..
özlemin,varlığında anlam olsun istiyorum,
Seni yaşayan benliğime...
Ve şimdi;
Zaman, sensizlik...
Saat; yalnızlığı sen geçiyor...
Lakin
Yüreğine uzak düşen yüreğim, seni yazıyor zamana...
Zaman ki,sensiz bir asır,seninle bir an bahar...
Ve ben yine;
Özledim,çok özledim...
Gel,ömrüme şans dediğim...
Özleminin içinde boğuluyorum...
alıntı
