Umut etmenin gücü...
Dün katıldığım bir sunumun sonu, suda çırpınan kobay fareleri ile bitti.Benim için rahatsızlık vericiydi. Hiç bir zaman hayvanların nedeni ne olursa olsun deneylerde kullanılmasını kabul edilebilir bulmadım. Hayvanların deney sonrasında yaşıyor olması bile, onlara yaşatılan stress düşünüldüğünde teselli edici bir açıklama değil. Ama verilen mesajı görmezden gelemediğimden paylaşmak istedim.
Sunumda paylaşılan deney sonuçlarını araştırdığımda 1950lerde Curt Richter adlı bir profesörün çalışması olduğunu gördüm. Deneyde kobay fareleri, içi su dolu deney kaplarına bırakıldığında hepsinin sudan çıkmak için mücadele ettiği ama 15 dakikanın sonunda kendilerini suya bırakıp mücadeleden vazgeçtikleri görülmüş. Deneyin ilerleyen aşamalarında bir fareyi 5 dakika dolmadan sudan alıp kurulayıp, tekrar suya bıraktıklarında ise farelerin mücadele etme süresinin 15 dakikadan 60 dakikaya çıktığı gözlenmiş. Bu durum tek birşeyle açıklanabilmiş,
UMUT
Daha önce kurtarılan fareler sırf kurtarılacaklarını umut ettikleri ve buna inandıkları için normalden 4 kat fazla süre yaşama tutunup, mücadele etmeye devam etmişler.
Çevremizde olumsuz bir çok durum var ama bu kabuğumuza çekilip kendi 15 dakikamızın bitmesini beklemek ve herşeyden vazgeçmek anlamına gelmemeli.Biribirimizi sudan çıkarıp güç veren, olumsuz şeyleri minik adımlarla daha olumluya çeviren ve çevremizi yaşanabilir kılan biz olabiliriz.Bunun için tek ihtiyacımız olan şey yalnız olmadığımızı unutmamak ve vazgeçmemek.
Dönüşebiliriz, dönüştürebiliriz
19 Ocak 2016
Alıntı
Dün katıldığım bir sunumun sonu, suda çırpınan kobay fareleri ile bitti.Benim için rahatsızlık vericiydi. Hiç bir zaman hayvanların nedeni ne olursa olsun deneylerde kullanılmasını kabul edilebilir bulmadım. Hayvanların deney sonrasında yaşıyor olması bile, onlara yaşatılan stress düşünüldüğünde teselli edici bir açıklama değil. Ama verilen mesajı görmezden gelemediğimden paylaşmak istedim.
Sunumda paylaşılan deney sonuçlarını araştırdığımda 1950lerde Curt Richter adlı bir profesörün çalışması olduğunu gördüm. Deneyde kobay fareleri, içi su dolu deney kaplarına bırakıldığında hepsinin sudan çıkmak için mücadele ettiği ama 15 dakikanın sonunda kendilerini suya bırakıp mücadeleden vazgeçtikleri görülmüş. Deneyin ilerleyen aşamalarında bir fareyi 5 dakika dolmadan sudan alıp kurulayıp, tekrar suya bıraktıklarında ise farelerin mücadele etme süresinin 15 dakikadan 60 dakikaya çıktığı gözlenmiş. Bu durum tek birşeyle açıklanabilmiş,
UMUT
Daha önce kurtarılan fareler sırf kurtarılacaklarını umut ettikleri ve buna inandıkları için normalden 4 kat fazla süre yaşama tutunup, mücadele etmeye devam etmişler.
Çevremizde olumsuz bir çok durum var ama bu kabuğumuza çekilip kendi 15 dakikamızın bitmesini beklemek ve herşeyden vazgeçmek anlamına gelmemeli.Biribirimizi sudan çıkarıp güç veren, olumsuz şeyleri minik adımlarla daha olumluya çeviren ve çevremizi yaşanabilir kılan biz olabiliriz.Bunun için tek ihtiyacımız olan şey yalnız olmadığımızı unutmamak ve vazgeçmemek.
Dönüşebiliriz, dönüştürebiliriz
19 Ocak 2016
Alıntı
