[h=1]Genç Yaşta Evlenmemin 3 Sebebi[/h]
[FONT="]İngilterede insanlar genellilkle 29 yaşında evleniyorlar. Bense, genel ortlamanın 7 yaş altında, 22 yaşında evlendim. Çok fazla soru var: Neden bu kadar genç yaşta? Görücü usülü müydü? Bu acele ne? Ailen yüzünden mi? Bütün bunlar genel olarak maruz kaldığım sorulardır. Ama çok da önemsemiyorum, çünkü 22 yaşında evlenmek benim seçimimdi, aslında bizim seçimimiz demeliyim. Aileme kalsa, biraz daha beklememi isterlerdi. Ama ne derler bilirsiniz: Siz kararınızı verdiğinizde, artık karar verilmiştir. Size sınırsız sebep sunabilirim, işte bunlardan 3 tanesi:
[/FONT]
[FONT="][h=4]1. Sıkıntılı Zamanlarda Destek[/h][h=4][/h][h=4][/h]
İleride, hayatla ilgili gerçekten ne biliyormuşum diye merak edecek olsam da, yirmili yaşlarım hayatımın en fırtınalı zamanlarından biri olarak kalacak ( her ne kadar bir anne olmak kadar sıkıntılı olmasa da!)
Geçen yıl mezun oldum, yeni bir işe başladım ve hayata atıldım. Bana göre 20li yaşlar sizin,sizi neyin mutlu ettiğini keşfederek, olgunlaşarak, öğrenerek ve hatta başarısız olarak kendinizi gerçekleştirdiğiniz yıllardır. Lunaparktaki hız trenine binmiş gibi hissediyorum (hayatımdaki inişler, çıkışlar). Diğer akranlarınız da o trendeyken, eşinizden başka hiç kimse size gerçek manada destek çıkamaz.
Bence,bu zamanlar, bana başarısız olman sorun değil, bırakma, devam et diyecek bir desteğe ve küçük başarılarımı paylaşabileceğim birine en çok ihtiyaç duyduğum zamanlar. Eşimin yaptığı da tam olarak bu. Belirtmek isterim ki, bir destekçimin olması her zaman fiziksel olarak yanımda bulunması demek değil. Bazı haftalar, beraber geçirdiğimiz saatler bir elin beş parmağını geçmez. Hatta şu an ben bunu yazarken, o şu an iş için Rusyada!
[/FONT]
[FONT="][h=4]2. Karakteri Şekillendirme[/h][h=4][/h][h=4][/h]
İnşaAllah, 10 yıl içinde değişmişimdir, inşaAllah artık daha güçlü, daha anlayışlı,daha sabırlı ve daha duyarlı biriyim.
İnşaAllah artık daha az huysuz, daha az inatçı ve daha az alıngan biriyim. Bana kalırsa evlilik karakterin şekillenmesindeki en önemli faktörlerden biri. İki kişi arasındaki bu gerçek sevgi iyiliği yeşertir ve kötülükle mücadele etmenize yardımcı olur. Evet, evlilik emek ister, ancak yapılması gereken bir görev gibi zorunluluk hissi vermez.
[/FONT]
[FONT="][h=4]3. Özgürlük[/h][h=4][/h][h=4][/h]
Evliliğin şöyle de bir özgürleştirici yanı vardır. Bir çok kişinin düşündüğü gibi hayatın sonu değil. Yanımdaki dost ile birlikte açılacağımız yeni ve heyecan verici bir maceranın başlangıcıdır aynı zamanda.
Bu da demek oluyor ki, Güney Amerikaya gitmeye kalksam yanımda peşimden gelecek biri var. (Evet, genel inanışın aksine, evlendikten sonra da böyle şeyler yapabilirsiniz.)
Peki neden bu genç yaşımda evlendim? Cevap çok basit: Hayatta yeni anlar yaşarken, unutulmaz anılar biriktiriken, en iyi dostumunun yanımda olmasını istedim.
suffagah.com
[/FONT]
[FONT="]İngilterede insanlar genellilkle 29 yaşında evleniyorlar. Bense, genel ortlamanın 7 yaş altında, 22 yaşında evlendim. Çok fazla soru var: Neden bu kadar genç yaşta? Görücü usülü müydü? Bu acele ne? Ailen yüzünden mi? Bütün bunlar genel olarak maruz kaldığım sorulardır. Ama çok da önemsemiyorum, çünkü 22 yaşında evlenmek benim seçimimdi, aslında bizim seçimimiz demeliyim. Aileme kalsa, biraz daha beklememi isterlerdi. Ama ne derler bilirsiniz: Siz kararınızı verdiğinizde, artık karar verilmiştir. Size sınırsız sebep sunabilirim, işte bunlardan 3 tanesi:
[/FONT]
[FONT="][h=4]1. Sıkıntılı Zamanlarda Destek[/h][h=4][/h][h=4][/h]
İleride, hayatla ilgili gerçekten ne biliyormuşum diye merak edecek olsam da, yirmili yaşlarım hayatımın en fırtınalı zamanlarından biri olarak kalacak ( her ne kadar bir anne olmak kadar sıkıntılı olmasa da!)
Geçen yıl mezun oldum, yeni bir işe başladım ve hayata atıldım. Bana göre 20li yaşlar sizin,sizi neyin mutlu ettiğini keşfederek, olgunlaşarak, öğrenerek ve hatta başarısız olarak kendinizi gerçekleştirdiğiniz yıllardır. Lunaparktaki hız trenine binmiş gibi hissediyorum (hayatımdaki inişler, çıkışlar). Diğer akranlarınız da o trendeyken, eşinizden başka hiç kimse size gerçek manada destek çıkamaz.
Bence,bu zamanlar, bana başarısız olman sorun değil, bırakma, devam et diyecek bir desteğe ve küçük başarılarımı paylaşabileceğim birine en çok ihtiyaç duyduğum zamanlar. Eşimin yaptığı da tam olarak bu. Belirtmek isterim ki, bir destekçimin olması her zaman fiziksel olarak yanımda bulunması demek değil. Bazı haftalar, beraber geçirdiğimiz saatler bir elin beş parmağını geçmez. Hatta şu an ben bunu yazarken, o şu an iş için Rusyada!
[/FONT]
[FONT="][h=4]2. Karakteri Şekillendirme[/h][h=4][/h][h=4][/h]
Mufti Menkin bir konuşmasını dinlemiştim, şöyle demişti: Evlilik insanın karakterini şekillendirir.İnşaAllah, 10 yıl içinde değişmişimdir, inşaAllah artık daha güçlü, daha anlayışlı,daha sabırlı ve daha duyarlı biriyim.
İnşaAllah artık daha az huysuz, daha az inatçı ve daha az alıngan biriyim. Bana kalırsa evlilik karakterin şekillenmesindeki en önemli faktörlerden biri. İki kişi arasındaki bu gerçek sevgi iyiliği yeşertir ve kötülükle mücadele etmenize yardımcı olur. Evet, evlilik emek ister, ancak yapılması gereken bir görev gibi zorunluluk hissi vermez.
[/FONT]
[FONT="][h=4]3. Özgürlük[/h][h=4][/h][h=4][/h]
Evliliğin şöyle de bir özgürleştirici yanı vardır. Bir çok kişinin düşündüğü gibi hayatın sonu değil. Yanımdaki dost ile birlikte açılacağımız yeni ve heyecan verici bir maceranın başlangıcıdır aynı zamanda.
Bu da demek oluyor ki, Güney Amerikaya gitmeye kalksam yanımda peşimden gelecek biri var. (Evet, genel inanışın aksine, evlendikten sonra da böyle şeyler yapabilirsiniz.)
Peki neden bu genç yaşımda evlendim? Cevap çok basit: Hayatta yeni anlar yaşarken, unutulmaz anılar biriktiriken, en iyi dostumunun yanımda olmasını istedim.
suffagah.com
[/FONT]
