Behlül Dana "rahmetullahi aleyh" hazretleri birgün Harun Reşid'den bir vazife istedi. Harun Reşid de ona çarşı ağalığını (zabıta) verdi. Behlül Dana hazretleri hemen işe koyuldu. İlk olarak bir fırına gitti. Birkaç ekmek tarttı, hepsi normal gramajından noksan geldi. Dönüp fırıncıya sordu: "Hayatından memnun musun, geçinebiliyor musun, çoluk çocuğunla ağzının tadı var mı?" Adam her soruya olumsuz cevap verdi. Memnun olduğu bir şey yoktu. Behlül Dana hazretleri birşey demeden ayrıldı ve bir başka fırına geçti. Orada da birkaç ekmek tarttı ve gördü ki bütün ekmekler gramajından fazla geliyor, eksik gelmiyor. Aynı soruları bu fırının sahibine de sordu ve her soruya müsbet cevap aldı. Bundan sonra başka bir yere uğramadan doğru Harun Reşid'in huzuruna çıktı ve yeni bir vazife istedi.
Harun Reşid, "Behlül, daha demin vazife verdik sana ne çabuk bıktın?" dedi.
Behlül açıkladı: "Efendimiz, çarşı ağası zaten varmış. Benden önce ekmekleri tartmış, vicdanları tartmış, buna göre herkes hesabını ödemiş, bana ihtiyaç kalmamış"
Harun Reşid, "Behlül, daha demin vazife verdik sana ne çabuk bıktın?" dedi.
Behlül açıkladı: "Efendimiz, çarşı ağası zaten varmış. Benden önce ekmekleri tartmış, vicdanları tartmış, buna göre herkes hesabını ödemiş, bana ihtiyaç kalmamış"
