mazi elimizden geçen zamanların gidip toplandıkları bir iklimdir ve hepimizin ruhunda böyle büyük bir kıta vardır. hepimiz, eski zaman anlamında, efsanevi zenginliklerin haznedarlarıyız.
mazi en kıymetli zamanlarımızdır. çünkü hatıramızda bugünlerimize kadar devam etmesiyle mazi, en çok uzamış olan, en çok yaşamış bulunduğumuz zamanımızdır. mazi şimdiki zamana uzaklığı oranında sağlamdır ve biz ona hayatımızı uzattığı oranda bağlı kalırız.
mazi kendimizi, kuvvetimizi, ruhumuzu yaratmış bir zaman demektir. elbette her nesle kendi mazisinin bir takım cazibeleri olacaktır. zira hayat sevgisini bunlarla beraber kavramıştır... iki de bir tattığımız bu ab-ı hayat olmasa nasıl yaşayabilirdik.
mazi lezizdir. ona, geçen zaman bozulmadığı için itimad eder, onu solmadığı için severiz. zira zamanlarımız geçer, kuvvetlerimiz zayıflar, hislerimiz yıpranırken kendimize destek yapabileceğimiz mazi hiç sarsılmadan devam eder. mazi öyle bir zamandır ki ruhumuzun kainatında ziyan olup geçmez... mazide gül solmayı, mehtap azalıp bitmeyi bilmez. maziyi yerinden oynamadığı ve kımıldamadığı için severiz.zira analar babalar ölür, sevgililer geçer, vücut ihtiyarlar, ruh yıpranır fakat yere eğilen adamın hafızasında ve yadındaki mazi cennetine birşey olmaz.ölmüş bütün akrabalarımız, yitmiş bütün aşklarımız, sönmüş bütün ihtiraslarımız yerine ancak bize bu mazi cenneti kalır./Abdülhak Şinasi Hisar
mazi en kıymetli zamanlarımızdır. çünkü hatıramızda bugünlerimize kadar devam etmesiyle mazi, en çok uzamış olan, en çok yaşamış bulunduğumuz zamanımızdır. mazi şimdiki zamana uzaklığı oranında sağlamdır ve biz ona hayatımızı uzattığı oranda bağlı kalırız.
mazi kendimizi, kuvvetimizi, ruhumuzu yaratmış bir zaman demektir. elbette her nesle kendi mazisinin bir takım cazibeleri olacaktır. zira hayat sevgisini bunlarla beraber kavramıştır... iki de bir tattığımız bu ab-ı hayat olmasa nasıl yaşayabilirdik.
mazi lezizdir. ona, geçen zaman bozulmadığı için itimad eder, onu solmadığı için severiz. zira zamanlarımız geçer, kuvvetlerimiz zayıflar, hislerimiz yıpranırken kendimize destek yapabileceğimiz mazi hiç sarsılmadan devam eder. mazi öyle bir zamandır ki ruhumuzun kainatında ziyan olup geçmez... mazide gül solmayı, mehtap azalıp bitmeyi bilmez. maziyi yerinden oynamadığı ve kımıldamadığı için severiz.zira analar babalar ölür, sevgililer geçer, vücut ihtiyarlar, ruh yıpranır fakat yere eğilen adamın hafızasında ve yadındaki mazi cennetine birşey olmaz.ölmüş bütün akrabalarımız, yitmiş bütün aşklarımız, sönmüş bütün ihtiraslarımız yerine ancak bize bu mazi cenneti kalır./Abdülhak Şinasi Hisar
