Ruhsal terapi gibi bir hadis...
Allah Resûlü'nün (s.a.v.) her sözü güzeldir ama bazıları daha güzeldir. İşte onlardan biri:
"Kim bir müminin dünya sıkıntılarından birini giderirse Allah da bu sâyede kıyamet gününde onun sıkıntılarından birini giderir.
Kim durumu sıkışık olan birine kolaylık gösterirse Allah da ona dünyada ve âhirette kolaylık gösterir.
Kim bir Müslümanın kusurunu örterse Allah da onun dünyada ve âhirette kusurunu örter.
Kul, kardeşine yardım ettiği sürece Allah da onun yardımındadır."
(Müslim, "ez-Zikr ve'd-dua", 38)
Ruhların tabibi olan peygamberimizin bu sözünden, Rabbimizin şöyle bir denkleminin bulunduğunu anlıyoruz: “Allah’ın sana nasıl muamelede bulunmasını istiyorsan mümin kardeşine öyle davran.”
Bu denklemi biraz açalım:
Bir kimse rahatlık istiyorsa bencilce yalnızca kendi rahatını düşünmeyecek, mümin kardeşlerinin rahatı için de çalışacak. Sırf kendi rahatını düşünen kimse Allah’ın bu konudaki desteğinden mahrum kalacak.
Bir kimse sıkıntılarının geçmesini istiyorsa başkalarının sıkıntılarını da hafifletmeye gayret edecek. Bu sayede Allah onun da sıkıntılarını giderecek.
Bir kimse günahlarının affedilmesini, kusurlarının üzerinin örtülmesini istiyorsa mümin kardeşlerinin kusurlarını örtmeye çalışacak. Böylece Allah onun da kusurlarını affedecek.
Bu hadiste yer alanları hepimiz kendi hayat tecrübelerimizle de doğrulayabiliriz. Birine yardım ettiğinizde hissettiğimiz vicdanî rahatlığı düşünün. Birinin sıkıntısını giderdiğinizdeki iç huzurunuzu göz önüne getirin. Birinin duasını aldığınızdaki gönül ferahlığınızı hatırlayın. Bir de yardıma muhtaç birine yardım etmediğinizde, görmezden geldiğinizde, mesela yer vermeniz gereken birine yer vermediğinizdeki duyduğunuz sıkıntıyı, vicdan azabını…
Bu hadisi tersten bir yoruma tabi tuttuğumuzda şöyle bir yoruma ulaşmak da mümkün:
“Eğer Allah’ın yardımını göremiyorsan bu, -başka sebepler yanında- sadece kendi nefsini düşünüp bencilce davranman ve başkasına yardım etmemen sebebiyle olabilir.
Eğer sıkıntıların sona ermiyorsa bu, -başka sebepler yanında- sadece kendi sıkıntını dert edip başkalarının sıkıntılarını sona erdirmek için gayret göstermemen sebebiyle olabilir.
Eğer insanlar içinde hata ve kusurlarınla göze batıyorsan bu, -başka sebepler yanında- hep başkalarının hata ve kusurlarına odaklanman, onları ortaya çıkarmaya çalışman ve örtmemen sebebiyle olabilir.”
Rabbimiz bu hadiste belirtilenleri yapmayı ve böylelikle Allah’ın yardımına, desteğine, rahatlatmasına, affına mazhar olmayı bizlere nasip eylesin.
Soner Duman
Allah Resûlü'nün (s.a.v.) her sözü güzeldir ama bazıları daha güzeldir. İşte onlardan biri:
"Kim bir müminin dünya sıkıntılarından birini giderirse Allah da bu sâyede kıyamet gününde onun sıkıntılarından birini giderir.
Kim durumu sıkışık olan birine kolaylık gösterirse Allah da ona dünyada ve âhirette kolaylık gösterir.
Kim bir Müslümanın kusurunu örterse Allah da onun dünyada ve âhirette kusurunu örter.
Kul, kardeşine yardım ettiği sürece Allah da onun yardımındadır."
(Müslim, "ez-Zikr ve'd-dua", 38)
Ruhların tabibi olan peygamberimizin bu sözünden, Rabbimizin şöyle bir denkleminin bulunduğunu anlıyoruz: “Allah’ın sana nasıl muamelede bulunmasını istiyorsan mümin kardeşine öyle davran.”
Bu denklemi biraz açalım:
Bir kimse rahatlık istiyorsa bencilce yalnızca kendi rahatını düşünmeyecek, mümin kardeşlerinin rahatı için de çalışacak. Sırf kendi rahatını düşünen kimse Allah’ın bu konudaki desteğinden mahrum kalacak.
Bir kimse sıkıntılarının geçmesini istiyorsa başkalarının sıkıntılarını da hafifletmeye gayret edecek. Bu sayede Allah onun da sıkıntılarını giderecek.
Bir kimse günahlarının affedilmesini, kusurlarının üzerinin örtülmesini istiyorsa mümin kardeşlerinin kusurlarını örtmeye çalışacak. Böylece Allah onun da kusurlarını affedecek.
Bu hadiste yer alanları hepimiz kendi hayat tecrübelerimizle de doğrulayabiliriz. Birine yardım ettiğinizde hissettiğimiz vicdanî rahatlığı düşünün. Birinin sıkıntısını giderdiğinizdeki iç huzurunuzu göz önüne getirin. Birinin duasını aldığınızdaki gönül ferahlığınızı hatırlayın. Bir de yardıma muhtaç birine yardım etmediğinizde, görmezden geldiğinizde, mesela yer vermeniz gereken birine yer vermediğinizdeki duyduğunuz sıkıntıyı, vicdan azabını…
Bu hadisi tersten bir yoruma tabi tuttuğumuzda şöyle bir yoruma ulaşmak da mümkün:
“Eğer Allah’ın yardımını göremiyorsan bu, -başka sebepler yanında- sadece kendi nefsini düşünüp bencilce davranman ve başkasına yardım etmemen sebebiyle olabilir.
Eğer sıkıntıların sona ermiyorsa bu, -başka sebepler yanında- sadece kendi sıkıntını dert edip başkalarının sıkıntılarını sona erdirmek için gayret göstermemen sebebiyle olabilir.
Eğer insanlar içinde hata ve kusurlarınla göze batıyorsan bu, -başka sebepler yanında- hep başkalarının hata ve kusurlarına odaklanman, onları ortaya çıkarmaya çalışman ve örtmemen sebebiyle olabilir.”
Rabbimiz bu hadiste belirtilenleri yapmayı ve böylelikle Allah’ın yardımına, desteğine, rahatlatmasına, affına mazhar olmayı bizlere nasip eylesin.
Soner Duman
