Sahici

Turan

Sp Kullanıcı
31 Ocak 2017
2,092
360
Galiba cesaret, sahici insanların bir erdemi. Ne ise o olan, göründüğünden fazlası olmayan, olduğundan fazlasını görünmeyen o sahici insan, günümüzde artık neredeyse tükenmeye yüz tutmuş bir canlı türü. Kendi olarak var olabilen insan. Hayatının sorumluluğunu üstlenen, değer eksenli yaşayan, ruhuna ve fıtratına yabancılaşmamış insan. İçsel gücün doruk noktasıdır sahici olabilmek. İnsanlar da sahici veya sahte olabilirler. Sahte insanlar kendi benliklerini kaybeder, riyakarlık ve yalana başvurur. Oyuncu benlikler. Her kıvamı alabilen, her renge giren, bir süre sonra kendi asli kıvam ve rengine yabancılaşan insanlar. Gerçekte kimdi o? Çoktan unutmuştur bile. Her yeni gün kişiliğine yeni yamalar ekler.

Sahici ve gerçek insanlar ise beraberlerinde doğruluk ve gerçekliğin gücünü taşır : Her dem taze, canlı ve doğaldırlar. ‘Her dem yeniden doğarız/Bizden kim usanası’. Gerçek ve sahte bir çiçek arasındaki farklılık gibidir bu. Sahici insanlar neye inandıklarını ve neyi sevdiklerini tam olarak bilir ve kendileri olmayı becerebilirler. Bu da bir güçtür. Sahiciliğin belirli göstergeleri yoktur, ancak herkes görünce anlayabilir. Onların yanında kendimizi rahat hissederiz. Maskesiz insanlar. Sahici olmak cesaret gerektirir, çünkü sahici olan her zaman insanlar tarafından sevilip kabul edilmez. Sahte insanların çok daha rahat ve daha az talepkâr bir hayatları olduğu kesin. Yanlış bir gerçekliğe uyum sağlayarak bir bukalemun kişilik halinde yaşayıp gider onlar. Hayat biteviye bir sahne performansıdır. Ancak bu kendine ihanet hali kısa vadede sahte bir mutluluk getirse de, uzun vadede tatminsizliğe ve huzursuzluğa, bazen de depresyona yol açar.

İnsan kendinden ne kadar kaçabilir, kaçsa da kendinden ne kadar uzağa gidebilir ki?
Kemal Sayar
 

Son mesajlar