eylül

Eylül ayı deyince ilk aklıma şöyle şeyler geliyor,,, Sonbahar başlangıcı Sararmaya yüz tutan bitki örtüsü Şiir Hüzün Hasret (insanın içinde hasret varsa her mevsim eylüldür,, 🙃) Ayrılık (neden ayrılık geliyor acaba hüzünlü olduğu için mi, insanlar hasret çekince yapraklar gibi sararır ondan...

:kanat: @Eylül Kardeşlik son bulmayan arkadaşlıktan doğar. Bugün hep gülümse mutluluğun kadar. Seninle, kimi zaman güldük, kimi zaman hüzünlendik ama hiç kopmadık. Her anımızda yan yanaydık, inşaallah her zamanda yan yana olacağız. Bugün 1 kelebek kozasından çıkmış. Canım benim...

Eylül gibiyim Bu günlerde sanki Eylül gibiyim Boz bulutlar beliriyor Yağmurlar yağıyor hasret dolu sayfalardan akıyor İçime içime Savruluyor düşüncelerim Manasızlıkta uçuşan cümlelerim Kendi rüzgarlarına kapılmış Dağılmış kelimeler bir araya gelmemek istercesine Toparlamak da isteyen yok...

Eylül kelimesi, herkese farklı farklı şeyler hissettirirken, bambaşka şeyler de yaşatır. Bu ayla birlikte doğa yeşil yüzünden vazgeçerek, sararmaya başlar. Eylül ayı uzumlerin hasat zamani oldugu icin üzüm ayı Bağ bozumu Güz, Hazan isimleriyle de anılır. Süryanicede Aylul kelimesinden gelir...

Dalından kopan yaprakların Sararan yanlarına yazdım adını Sahte bir gülüşten ibarettin oysa. Ve hiç bilmedin ellerimin soğuğunu. Eylül’dü. Di’li geçmiş bir zamandı yaşadığımız Adımlarımızın kısalığı bundandı Bundandı gözlerimin durgunluğu. Sarı sıcak cümlelerde sözün kadar yalan, Ellerin kadar...