yaşamak

Bir ara bir bayanın sohbetini izliyordum sohbetin bir yerinde aynen şöyle demişti... Eskiden yakın ölümlerin sayısı azdı, yaş ilerledikçe ölümlerin sayısı parmakları geçiyordu... Gerçekten de öyle.. Zaman geçtikçe yakın akrabalarımın ölümleri artıyordu.. Şunun farkında oldum kendimce,sanıyor ki...

Sıkıntıların gülmemize engel olarak görüyoruz Bu sıkıntılar hep bizimle olacak Bu dünyaya imtihan olmaya geldiğimize inanıyoruz amenna... Tabii ki insanız üzülen, umutları yıkılan, hayalleri olmayan, ölümleri, hastalıkları yaşayan Mutlu görünen insanlar sıkıntısız, dertsiz tasasız değillerdir...

Sonbaharın en belirgin özelliği, bizleri hüzün ve melankoliye itmesidir. Ben kendi hâlet-i ruhiyemi düşünüyorum da düşüncelerimle üretime geçip en verimli olduğum ve duygulara gömülüp kendi kabuğuma çekildiğim zamanım sonbahardır. Pek çok insan aynı şeyleri düşündüğünü ve yaşadığını söylüyor...

"Kanatlari varmiş kalbin; sevince uçar,sevilmeyince göçermiş." A.Cahir Zarifoğlu