Halîl bin Ahmed diyor ki:
Benim günlerim dört çeşittir:
Birincisi, benden daha âlim birine rastladığım gündür. Ondan bir şeyler öğrenirim. O gün benim, fayda ve kazanç sağladığım gündür.
İkincisi, kendisinden daha bilgili olduğum birine rastladığım gündür. Ben ona bir şeyler öğretirim. O gün sevap kazandığım gündür.
Üçüncüsü, benimle eşit seviyede olan birine rastladığım gündür. Onunla müzâkere ederim. O gün benim ders günüm olur.
Dördüncüsü, kendisinden daha bilgili olduğum hâlde kendisini benden daha bilgili gören birine rastladığım gündür. O gün ben konuşmam ve o günü dinlenme günüm yaparım.
Benim günlerim dört çeşittir:
Birincisi, benden daha âlim birine rastladığım gündür. Ondan bir şeyler öğrenirim. O gün benim, fayda ve kazanç sağladığım gündür.
İkincisi, kendisinden daha bilgili olduğum birine rastladığım gündür. Ben ona bir şeyler öğretirim. O gün sevap kazandığım gündür.
Üçüncüsü, benimle eşit seviyede olan birine rastladığım gündür. Onunla müzâkere ederim. O gün benim ders günüm olur.
Dördüncüsü, kendisinden daha bilgili olduğum hâlde kendisini benden daha bilgili gören birine rastladığım gündür. O gün ben konuşmam ve o günü dinlenme günüm yaparım.