Kişi, kendi kendine konuşmak kadar doğal bir hareketin bile "anormal" olmasından şüphe ediyordu ama hatırlarsak, değil mi?
İşte bunları okuyunca da yine "anormal" bir durum göremedim. Şöyle ki; "hayat" denen şey zaten İÇİMİZDE yaşadıklarımızdır.
Kalbimizde heyecan ve sevinç olmadan, tüm dünyayı gezsek ne yazar? İçimizde sevgi ve şefkat olmadan, tüm insanlara sarılsak ne yazar? Dışarıda olup bitenler, bizim "yaşadıklarımız" değildir. ONLARA VERDİĞİMİZ DÜŞÜNSEL VE DUYGUSAL TEPKİLERDİR BİZİM "YAŞADIKLARIMIZ".
Tabii şimdi burada daha başka bir durum söz konusu olabilir. Bu kadar az detayla daha fazla yorum yapamıyorum haliyle. Günlük rutini olumsuz yönde etkileyen bir durum varsa, özel olarak ona eğilelim. Onun dışında, "iç dünyanın dışa baskın gelmesi" kesinlikle bir sorun değil.
Yalnızca, "fırtınalı" kelimesi düşündürücü. O yönde biraz daha detay alabilirsem, daha iyi eğilebilirim konuya.