Kişisel sükutu vaveyla
- Konbuyu başlatan sükutu-ezber
- Başlangıç tarihi
Bir insan ne kadar inanabilir ki
Bir insan kaç kere yanılabilir
Bir insan ne kadar bekleyebilir ki
Bitti işte hepsi
Şimdi kalıntıları sineye çekiyor
Yorgun yüreğim,,,,,
Gönlümüzle beraber yaşlandığımız anları değil
Özleme dair anı'ları kalmış,,,,,
Bazen anı geçer olur deyip
olmayanların
Senin gönül kafesini ayrılıklar
kilitlemiştir
Adım attıkların uçurummuş
Umut ettiklerin yalan
Gönül gözüyle gördüklerin
yabancıymış sana
Hayat dediğin hayal ettiğin değil,
ummadığın şekilde akıp gider
Sen de sadece hazan mevsimleri
kalır,,,
Bu gün dürüst olduğumuz için taşlayıp, kıranlar
Yarın yalan olduğumuz için kınarlar
O yüzden...
Sahte olup gülmektense
Dürüst olup ağlamayı tercih ederim
O yüzden sükut gel seninle beraber
Allah'a sığınıp sükutu-ezber edinelim,,,
Sonra dedi ki...
Hep güvendiğimiz ve inandığımız
yerden vurulduk
Gönlümüze dedik ki
İmtihansa eyvallah,,,
Hani umutla adım atmak ister ya
insan
Attıkça aynı dönenceye takılır kalırsın
Bir uçunda hasret
Bir uçunda ayrılıkların kol gezdiği
Çıkmaz sokaklar
Hep tanıdık sonlar
Onca yılın ardından
Ezberin olur,,,,
